Elke maand zetten we een vrijwilliger in de Zuidrand in de kijker. Deze keer Nicole Vandenhove, vrijwilliger bij het inventarisatieproject bij de Mortselse Heemkundige Kring
Waarom heb je je opgegeven als vrijwilliger voor dit project?
Ik ben per toeval erfgoedvrijwilliger geworden. Pas in oktober vorig jaar, dus nog een groentje. Als je dat tenminste van een 74-jarige mag zeggen. Maar ik heb wel meer dan 50 jaar ervaring als vrijwilliger bij Toneelgroep Streven in Mortsel. Dat was mijn echte passie. Want ja, ook een amateurtoneelkring bestaat maar door de inzet van talloze vrijwilligers. Ik speelde er niet alleen, maar was ook achter de schermen actief als regieassistente, programmaverkoopster, afficheplakker, zaalopruimer, vestiairedame,… In 2016 speelde ik mijn laatste stuk en nu werk ik nog enkel mee aan de redactie van ons magazine. Maar in coronatijden viel dat allemaal stil. Ook erna hernam het leven niet zijn gewone gangetje. Ik kreeg zeeën van tijd en was op zoek naar iets anders. Op de markt botste ik op Inge Cloetens die me een folder meegaf. Ik ging naar de opendeurdag en ben er gebleven. Ik beschrijf en verpak er objecten. Zo komen ze niet alleen in een digitale databank terecht, voor iedereen toegankelijk, maar zijn ze ook klaar om verhuisd te worden in 2024.
Wat vindt je het leukst aan jouw vrijwilligerswerk?
Vrijwilligerswerk of echte job, er zijn altijd wat saaiere klussen. Bij het zoveelste doorsneeglaasje of bij een verroeste haakpen wordt er wel eens gezucht. Maar dan krijg je weer een nooit geziene dassenreiniger, een Koreaanse munt, een nostalgie opwekkende schoolplaat, en dan ben je weer enthousiast. De afwisseling doet het hem. En soms is het schrikken. Mijn laatste voorwerp van vrijdag 18 augustus was de zoveelste medaille van de stad Mortsel. Soms staat er naam achteraan en – geloof het of niet – het was mijn eigen naam! Ik kreeg die medaille zo’n 45 jaar geleden bij het behalen van mijn einddiploma Voordracht aan de Academie. Hilariteit alom.
Want ook het contact met de collega’s en coördinator Inge, nu in augustus bijgestaan door jobstudente Marthe., verloopt prima. Jong en oud werken eensgezind samen. Ik vind het fijn dat ik door de jaren op mijn teller af en toe iets kan bijbrengen door meteen te weten wat een voorwerp is en waarvoor het diende. Ook het feit dat ik mijn hele leven hier gewoond heb, heeft soms zijn voordelen om het voorwerp in een bredere context te kunnen plaatsen. En op hun beurt leren zij me dan weer andere dingen ontdekken: google lens bv! De bereikbaarheid – op 10 minuutjes lopen – en de flexibiliteit van de uren zijn voor mij persoonlijk ook een pluspunt.
Welke tip geef je mee aan nieuwe vrijwilligers?
Helaas stopt dit project eind dit jaar. Bijzonder jammer voor mij. Ik hoop stiekem dat het zou verlengd worden tot na de verhuizing. Dat zou ik een mooie afronding vinden. Zo niet wil ik nog wel, zolang de gezondheid het toelaat, bij de “papieren afdeling” een bijdrage leveren. We zien wel.
Aan allen die overwegen de sprong naar vrijwilliger bij het erfgoed te wagen: gewoon proberen!
Mie De Backer
